Zarauzko Udalean EAJk mozio bat aurkeztu berri du, Enbak eta Gipuzkoako EHNE sindikatuek eskatuta, Udalak mendiko abeltzaintzarekin konpromiso tinkoa azaldu zezan, konpromiso horretan sartuko litzatekeelarik otsoaren populazioa kontrolatzeko ehiza baimentzea. EAJren aldeko botoekin onartu zen mozioa, PSE eta Ahal Duguren kontrako botoekin eta EH Bilduren abstentzioarekin.
Otsoa badator,
Burgos aldetik mendebaldeari dagokionez eta Pirinio aldetik ekialdeari
dagokionez. Euskal Herria gertatuko da bi populazio horien arteko korridore. Mozio
honen onarpenak legezko inolako eraginik ez duenez, gure iritziz, mozioak lortu nahi zuena da, kontserbazioaren
aldeko gertaera honen aurka jartzea gizartea, lehen sektorea batik bat.
Oraingo eztabaida
honek badu alde positibo bat, eta da, otsoaren gaia garaiz tratatzen hasi
garela, gertaera honetaz jabetzeko, balorazioak egiteko eta neurri egokiak
hartzeko denbora asko beharko baita.
Arkamurka
Elkartearen ustez, otsoaren etorrerak onurak ekarriko ditu Euskal Herrira. Azken
mendeetan desagerrarazi ditugu gure artetik bai herbiboro handiak (basahuntza,
oreina, orkatza, basurdea (orojalea)) eta karniboro handiak (otsoa eta hartza).
Gogor jo ditugu txikiagokoak ere: azeri, lepazuri, erbinude, arrano, zapelatz,
etab. Gogoan ditugu animalia horiek harrapatzeagatik udaletan edo baserrietan sariak
ematen ziren garaiak.
Garaiak aldatzen
ari dira eta, gaurko zientziaren ikuspegi sakonagotik, badakigu suntsitutako
katebegiak berreskuratzeak oreka handiagoa ekarriko duela gure geografiara.
Jakin badakigu,
Zarauzko udal plenoan entzun genuen katastrofismoa alde batera utziz,
abeltzaintzaren birmoldaketa beharrezkoa izango dela otsoarekin batera
bizitzeko: aziendak gauez bildu; itxiturak eraiki; gauezko zaintzaileak kontratatu;
zakur mastinak erabili; etab. Birmoldaketa hau erabat diru publikoz finantzatu
beharko da, otsoak sor ditzakeen kalteak ere bai noski, onurak ere gizarte
osoarentzat direlako. Lehen ere badakigu, Europa laguntzei esker bizi dela gure
abeltzaintza eta baldintzen artean ingurumen kontserbaziokoak egoten direlako.
Jabetzen gara
abeltzainen bizimodu eta ohiturak ere aldatu egin beharko dutela, adibidez,
astebetean ezin izango dira artalde edo behorrak bildu gabe utzi mendian.
Ohitura-aldaketa gogorra da edonorentzat eta hori ere ahal den leunena izan
dadin parte hartu beharko du administrazioak. Administrazioak ez ditu lan
berriak nahi, atzetik ez bada, edo gizarteko eskaera erraldoia, edo bera baino
goragoko agindua. Kasu honetan, espero dugu, mugitu beharko izango duela.
Pandemia garai
honetan, jokabide negargarriak ikusi dira kaletar askoren aldetik
landa-eremuan. Errespetu-falta itzela erakutsi dugu. Azterketa serio bat egin
beharrean gaude. Otsoa etortzen denean, areagotu egingo da mendian izan beharko
dugun errespetua eta arreta. Denok behar dugu birmoldaketa.
Hemen aipatu
ditugun lan horiek guztiak daude otsoa etorri aurretik egiteko, eta
Arkamurkaren iritziz, horretan hasi beharra dago buru-belarri, inplikatu guztiok
elkar hartuta. Ez da bidezkoa, gure ustez, sektore baten mesedetan gizarte
osoaren onura den otsoa tiroz botatzea, hanka gure lurraldean jarri orduko.
Horrela konpondu nahian gabiltza basurde eta orkatzen ugaritzeak, ehiztarien
nahien arabera uxaldiak antolatuz, edo ehiza-parada batzuen baimen-eskaera
greba batez presioa jasanez.
Espero dezagun
otsoaren presentzia ez etortzea tiro-hotsez (ofizial edo furtiboz) lagundua.
Zarauzko Arkamurka
Natura-Elkartea
2021/04/11
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina
Mundu guzia da libre nahi duen iritzia emateko, baina eskertuko genuke mezu anonimorik ez bidaltzea, zeini zuzendu behar gatzaizkion jakiteko mezuaren bukaeran norberaren izena jarri mesedez.
Ez da irainik onartuko eta errespetu falta sumatzen badugu jakin dezala bere mezua borratua izango dela.
Eskerrik asko.